Keuzestress!

Mede door de verkiezingstijd in Nederland en ook het enorme aanbod van de K’beurs Düsseldorf van eerder deze maand, ging ik eens nadenken over “kiezen”. Want wat valt er allemaal te kiezen in deze tijd?

Er doen 27 partijen mee aan de Tweede-Kamer-Verkiezingen, kies je kleine partijen of grote, kies je voor het algemeen belang of heel persoonlijk, welke thema’s vind je het belangrijkste, welke rol speelt de lijsttrekker, welke stellingen en informatie worden er uitgesproken en is dit een goede vertaling ten opzichte van het partijprogramma…

In mijn wereld van kleur zijn er wereldwijd duizenden producenten of leveranciers van pigmenten, kleurstoffen en masterbatches. Kies je voor de grote en bekende firma’s of heb je liever de kleinere, wat onbekendere, zijn prijs/kwaliteit je enige drijfveren of spelen andere factoren zoals communicatie, flexibiliteit en nabijheid een belangrijke rol, ga je voor verschillende leveranciers voor wit-zwart-kleur grondstoffen of wil je zoveel mogelijk bij één leverancier, wil je een leverancier met een hoog kennisniveau of heb je zelf de kennis en zoek je alleen een firma die dit goed voor je kan produceren…

In het specialistische werkveld van analyse van technische kunststoffen is het aanbod van leveranciers van analyse apparatuur weliswaar wat kleiner, maar toch zijn hier ook de nodige keuzes in te maken. Welke normen en waarden word je geacht na te leven en te analyseren, welke chemische, mechanische en vlamdovendheid analyses zijn er nodig voor welke applicaties en klanten, welke veiligheidsstudies en informatie moet je volgen om überhaupt te kunnen verkopen in de verschillende regio’s met elk hun eigen standaarden-normen-regels (REACH, FDA, NMPA, MFDS, APEC, enz.), hoe controleer je of apparatuur en standaarden voldoen aan de regels, heb je IATF 16949 of ISO 9001 en wat te doen met ISO 14001 en 17025, heb je ISO of ASTM of DIN of NEN of andere lokale normen, ga je voor mechanische eigenschappen voor (de voor mij bekende) leveranciers zoals Zwick/Roell en Instron of selecteer je uit een breed aanbod van EU/VS/Azië leveranciers, ook hier kun je keuzes maken voor prijs/kwaliteit of aanvullende factoren…

Het lijkt er soms op dat deze wereld één grote (online) marktplaats is geworden! Maar kun je ook teveel informatie binnenkrijgen?

Alle firma’s willen jou als klant en denken dit te kunnen bewijzen door zoveel mogelijk superlatieven te genereren, vooral de positieve kanten enorm te benadrukken en de negatieve of mindere kanten vooral niet te benoemen. Hoeveel producenten heb ik inmiddels al niet gesproken die me verzekeren dat hun pigmenten en kleurstoffen de beste zijn, dat ze naast hun enorme ervaring in Polyolefinen toch ook best veel kennis hebben om Polyamiden en Polyesters te kunnen kleuren, dat je echt niet zonder hun LASER additief kan, dat je voor de beste apparatuur en software bij excellente leverancier A moet zijn en leverancier B ook wel goed is maar toch minder service biedt… enz. enz. enz.

Ik wil dit moment trouwens ook benutten om nog eens een lans te breken voor het minder (online) kopen bij al die goedkoper-dan-goedkoop webshops en bedrijven. Het is een beetje kip-of- ei verhaal, want consumeren we meer door dat goedkope aanbod of is dat goedkope aanbod er gekomen omdat we meer zijn gaan consumeren, maar feit is dat Amazon, Alibaba, Zalando, SHEIN, VidaXL en nog een paar meer, niet voor niets zo groot zijn.
We mogen sowieso wel eens kritischer naar onszelf kijken en wat minder “ik wil het en ik wil het nu”. Al die goedkope massaproducten kopen is alleen maar koren op de molen van die bedrijven en landen die geopolitiek nogal twijfelachtig zijn en die regionale en lokale bedrijven en winkels laten verdwijnen en ons nóg afhankelijker maken. En je moet je afvragen of al die goedkoopheid hier niet ten koste gaat van mensenrechten en arbeidsomstandigheden (of het gebrek eraan) ergens anders in de wereld. En ik weet wel dat ik uit een tijd en gezin stam waarin elke gulden werd omgedraaid (ja, zo oud ben ik) en een “nee” vaker werd uitgesproken bij de wenselijke aankoop dan een “ja”, maar we zouden best wel eens wat vaker kunnen bedenken of we “iets” echt nodig zijn of dat we “mee willen doen” met anderen en bij een wat kleinere beurs dan maar de goedkope spullen kopen. Ik heb soms het gevoel dat Nederland vol begint te staan met opslagruimten…voor het meer kunnen bouwen van huizen zou je, naast een klein deel van het boerenland daarvoor gebruiken, ook eens kunnen denken aan minder magazijnen (of als we het er toch over hebben: datacenters).

Er is niet zoveel mis met leuke dingen doen, maar we hebben zoveel prikkels en verleidingen tegenwoordig (en niet alleen de jeugd geeft hier aan toe) dat het tegenwoordig resulteert in overconsumptie en… keuzestress! Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Als ik het mag zeggen begint dat allereerst wéér met een aantal keuzes maken (sorry): halveer je social media gebruik, ga weer naar fysieke winkels en shop minder online, koop minder en als je koopt betere en soms meer lokale kwaliteit (dan worden de kadootjes maar wat kleiner of creatiever), maak een lijst van wat echt belangrijk voor je is en handel ernaar.

Voor het kiezen van een politieke partij zou ik willen zeggen beperk je tot 3 voor jou belangrijke onderwerpen, maar dan wel in samenhang met wat mogelijk ook belangrijk kan zijn voor die onbekende in het Groningen aardbevingsgebied of in de slecht geïsoleerde woningen in grote steden of bij de lelievelden in Drenthe of de PFAS gebieden nabij Dordrecht en IJmuiden. Probeer voorbij de verkiezingsretoriek te kijken en ook voorbij je eigen omgeving (vooral als die eigenlijk heel goed is).

En voor mijn wereld van kleur geldt eigenlijk hetzelfde, beperk je keuze en probeer voorbij de verkooppraatjes te kijken: maak een checklist met essentiële voorwaarden waarmee je elke leverancier beoordeelt en afvinkt, met een kleiner aanbod aan leveranciers ga je vervolgens in gesprek en met een zeer select aanbod van materialen en machines ga je eerst proefdraaien, waarna je een keuze maakt voor één (als het gaat om apparatuur en machines) of twee (als het gaat om grondstoffen) leveranciers.

Keuzestress en overbelasting door de veelheid aan (niet altijd objectieve) informatie kan leiden tot slechter verwerken van nieuwe informatie, kwaliteitsverlies, het verliezen van overzicht en zelfs het maken van foute keuzes.

In de categorie “Oma weet raad”: beperk je keuzes en focus, “bezint eer gij begint”, doe wat je rust en energie geeft en vooral richt je meer op je mede-mensen (en dieren en planten) dan op het verzamelen van spullen.

Of zoals Loesje het zou zeggen:

                   “HET LIJKT SIMPEL

                                                 EN DAT IS HET OOK”